Mutacja bakterii
E.coli spowodowała,że przebieg epidemii jest inny niż miało to miejsce
wcześniej.Jak dotąd epidemie E.coli atakowały najczęściej dzieci,a ich źródłem było zwykle np.niedopieczone mięso.Dotychczasowe epidemie E.coli były inne niż ta,we wcześniejszych epidemiach zakażane były
dzieci,a teraz na chorobę zapadają głównie dorośli(ok.75 proc.przypadków to osoby powyżej 25 lat).W
poprzednich epidemiach zachorowania dotyczyły w równym stopniu
przedstawicieli obu płci.W podobnych epidemiach dorośli lepiej radzili sobie z
pałeczką okrężnicy-przechodzili zakażenie bezobjawowo lub cierpieli
tylko na ból brzucha i biegunkę.Była to choroba,którą dorosły organizm
mógł sam wyleczyć.Jeśli w organizmie dorosłych pojawiły się bakterie,szybko
wytwarzał on przeciwciała i E.coli była u nich bezobjawowa lub kończyła
się tylko biegunką.Bakterie nowego szczepu E.coli nabyły
geny bakterii czerwonki.W ten sposób stały się jeszcze bardziej
patogenne.Kiedy bakteria szczepu EHEC ginie,z
jej wnętrza uwalniana jest toksyna,która wchłania się w ludzkim
przewodzie jelitowym,atakuje nerki,powoduje biegunkę krwotoczną.Naturalnym źródłem bakterii(szczepu EHEC)jest
prawdopodobnie krowa,która bezobjawowo wyprodukowała setki milionów
bakterii zazwyczaj rezerwuarem
bakterii pałeczki okrężnicy w przyrodzie jest bydło.Niemieccy specjaliści odrzucili hipotezę,że bakteriami
zakażono się bezpośrednio z wołowiny-poddawanie mięsa obróbce
termicznej(co najmniej 60-70 st.C przez 2 minuty)zabija bakterię,a
zarażone EHEC osoby nie deklarowały,że jadły surowe lub niedopieczone
mięso.Wszystkie za to twierdziły,że jadły sałatki,a więc surowe
warzywa.Warzywa mogły jedynie pośredniczyć w przekazaniu bakterii między krową a ludźmi. Przypuszcza się,że do skażenia warzyw
mogło np.dojść w chłodni,w której przetrzymywano i mięso i warzywa.Bakterie dobrze znoszą niskie temperatury.Skąd mogły się wziąć dysproporcje w zakażeniach mężczyzn i kobiet?Wydaje się,że może to wynikać z nawyków żywieniowych.Kobiety jedzą więcej sałatek,surowych warzyw,stąd większa
ekspozycja na zakażenie.To raczej nie możliwe,żeby na
zachorowania miały wpływ predyspozycje kobiet w budowie molekularnej,które sprawiałyby,że bakteria E.coli łatwiej przyczepiałaby się do
komórek w kobiecym jelicie.Dotychczas przyjmowało
się,że E.coli to choroba pediatryczna-zaledwie 20 proc.przypadków
notowano u dorosłych.Wymienia się trzy najbardziej prawdopodobne sposoby zarażenia się
przez dziecko pałeczką okrężnicy:przez zjedzenie"niedopieczonego
hamburgera",a więc mięsa niedostatecznie długo poddanego obróbce
termicznej,poprzez bezpośredni kontakt z zarażonym zwierzęciem,np.w
zoo,a także poprzez zarażenie się od osób dorosłych,które miały
biegunkę.Na razie nie wiadomo,dlaczego obecnie EHEC atakuje głównie osoby powyżej 25 roku życia.Możliwe,że nigdy nie uda się ostatecznie zidentyfikować źródła
epidemii zakażeń szczepem pałeczki okrężnicy EHEC.Doświadczenia wcześniejszych epidemii EHEC na świecie pokazują,że w większości-w 70-80 procentach-przypadków nie udaje się wykryć
źródła zakażeń.Niemieckie władze robią wszystko,co
możliwe,by znaleźć przyczynę fali zatruć,wywołanych enterokrwotocznym szczepem E.coli.Z danych berlińskiego Instytutu im.Roberta Kocha wynika,iż liczba nowych infekcji spadła.Dlatego jest powód do optymizmu,że najgorsze już za Nami.Aktualne pozostaje ostrzeżenie przed
spożywaniem ogórków,pomidorów,sałaty i kiełków na surowo.Nie można wykluczyć,że będą kolejne przypadki śmiertelne choroby,jak również,że w kolejnych dniach przybędzie nowych infekcji.Jest za wcześnie,by odwoływać alarm.W Berlinie odbyło się nadzwyczajne spotkanie ministrów zdrowia
i ochrony konsumentów rządu federalnego oraz krajów związkowych
Niemiec,poświęcone walce z EHEC.Wziął w nim udział unijny komisarz ds.zdrowia John Dalli.Do wtorku w Niemczech odnotowano 1900 zakażeń EHEC,z czego u 670 osób
choroba ma ciężki przebieg.To jedna z najpoważniejszych epidemii
związanych z tą bakterią,jakie dotychczas miały miejsce na świecie.Dotychczas przeprowadzono około 3,8 tysiąca kontroli,by wykryć źródło
zakażeń.Nadal bardzo poważnie traktowany jest trop,wskazujący na
kiełki z gospodarstwa w okręgu Uelzen w Dolnej Saksonii jako źródło
zakażenia,pomimo,że pierwsze testy kiełków nie wykazały obecności
bakterii.Kilkudziesięciu chorych,przebywających w szpitalach w Dolnej
Saksonii twierdziło,że spożywało kiełki.Wspomniane gospodarstwo
dostarczało również kiełki do stołówek,restauracji i hoteli na północy
Niemiec,których wielu gości zaraziło się EHEC.Być może źródło epidemii nie zostanie zidentyfikowane.Jest jasne,że być może nigdy nie dojdziemy do ostatecznego
wyjaśnienia.Zarówno niemiecki minister
zdrowia,jak i minister rolnictwa i ochrony konsumentów Ilse Aigner
odrzucili zarzuty opozycji o brak koordynacji między poszczególnymi
instytucjami,władzami federalnymi i władzami landów w walce z EHEC."To
nie czas na dyskusje o zmianach w strukturach".Także komisarz Dalli, który przestrzegał Niemców przed
wyciąganiem przedwczesnych i błędnych wniosków na temat możliwego
źródła zakażenia EHEC,zalecał powstrzymanie się od krytyki i
oskarżeń."Priorytetem jest rozwiązanie obecnego kryzysu".Bardzo łatwo osądza się działania przedstawicieli władz,którzy jednak
muszą często podejmować decyzje pod dużą presją,w sytuacji zagrożenia
zdrowia ludzi".Ze względów
ostrożności uzasadnione było wydanie przez władze w Hamburgu wczesnego
ostrzeżenia po wykryciu bakterii EHEC na ogórkach,pochodzących z
Hiszpanii.Po kilku dniach analizy potwierdziły,że typ bakterii
znalezionej na hiszpańskich ogórkach jednak nie był przyczyną fali
infekcji EHEC.
26 wrz 2012
Cała prawda o wilku
"Wilk nie jest zwierzęciem ziejącym
nienawiścią,ani też nie jest maskotką do przytulania,nie jest ani
niebezpieczny, ani sympatyczny.Jest po prostu jednym z wielu
interesujących gatunków prześladowanych przez człowieka od stuleci,który potrzebuje miejsca do życia".(-) D.Mech,International Wolf Center
Niechęć do wilków wpaja się ludziom już w dzieciństwie,racząc dzieci budzącymi grozę bajkami:o wilku i Czerwonym Kapturku,o wilku i siedmiu koźlętach,o wilku i trzech świnkach itp.Za każdym razem jest on bohaterem negatywnym.Ten stereotyp może przełamać krótka wizyta w Stobnicy. Na południowym skraju Puszczy Noteckiej w przysiółku zwanym Papiernia od 1974 r.ma siedzibę Stacja Doświadczalna Katedry Zoologii poznańskiej Akademii Rolniczej.W warunkach zbliżonych do naturalnych prowadzi się tu prace nad hodowlą i przywróceniem naszej przyrodzie ginących gatunków zwierząt,między innymi wilków,tarpanów,cietrzewi,głuszców.Stąd,po siedmiu wiekach przerwy,do wielkopolskich rzek zaczęły wracać bobry. Niezwykłą popularność stacja zawdzięcza wilkom.W latach 90.XX w.prof.Andrzej Bereszyński założył w Stobnicy ich hodowlę.W ogrodzonych wybiegach znalazły schronienie zwierzęta odebrane kłusownikom i takie,które z różnych względów nie mogły żyć na wolności.Każdego roku Wilczy Park w Stobnicy odwiedza kilka tysięcy turystów.Pracownicy stacji chętnie opowiadają o życiu i obyczajach tych drapieżników,o pracy nad przywróceniem wilka polskim lasom.Dzięki staraniom prof.Bereszyńskiego wojewoda poznański wydał w 1992 r.rozporządzenie wprowadzające ochronę prawną wilka na terenie woj.poznańskiego.W 1998 r.zwierzę zostało objęte ścisłą ochroną gatunkową na terenie całej Polski.Szacuje się,że w Naszym kraju żyje dziś około 500-600 wilków.Goszcząc w stacji warto także zobaczyć"Stobnickie Babki"-grupę pięciu pomnikowych sosen o obwodach do 310 cm.Rosną przy ogrodzeniu,100 m na północ od głównej bramy.
Niechęć do wilków wpaja się ludziom już w dzieciństwie,racząc dzieci budzącymi grozę bajkami:o wilku i Czerwonym Kapturku,o wilku i siedmiu koźlętach,o wilku i trzech świnkach itp.Za każdym razem jest on bohaterem negatywnym.Ten stereotyp może przełamać krótka wizyta w Stobnicy. Na południowym skraju Puszczy Noteckiej w przysiółku zwanym Papiernia od 1974 r.ma siedzibę Stacja Doświadczalna Katedry Zoologii poznańskiej Akademii Rolniczej.W warunkach zbliżonych do naturalnych prowadzi się tu prace nad hodowlą i przywróceniem naszej przyrodzie ginących gatunków zwierząt,między innymi wilków,tarpanów,cietrzewi,głuszców.Stąd,po siedmiu wiekach przerwy,do wielkopolskich rzek zaczęły wracać bobry. Niezwykłą popularność stacja zawdzięcza wilkom.W latach 90.XX w.prof.Andrzej Bereszyński założył w Stobnicy ich hodowlę.W ogrodzonych wybiegach znalazły schronienie zwierzęta odebrane kłusownikom i takie,które z różnych względów nie mogły żyć na wolności.Każdego roku Wilczy Park w Stobnicy odwiedza kilka tysięcy turystów.Pracownicy stacji chętnie opowiadają o życiu i obyczajach tych drapieżników,o pracy nad przywróceniem wilka polskim lasom.Dzięki staraniom prof.Bereszyńskiego wojewoda poznański wydał w 1992 r.rozporządzenie wprowadzające ochronę prawną wilka na terenie woj.poznańskiego.W 1998 r.zwierzę zostało objęte ścisłą ochroną gatunkową na terenie całej Polski.Szacuje się,że w Naszym kraju żyje dziś około 500-600 wilków.Goszcząc w stacji warto także zobaczyć"Stobnickie Babki"-grupę pięciu pomnikowych sosen o obwodach do 310 cm.Rosną przy ogrodzeniu,100 m na północ od głównej bramy.
5 lip 2012
Cała prawda o wodzie
Zimna woda zdrowia doda.Święta racja!Nie mamy tylko pojęcia,która woda jest zdrowa.Lubię wodę.Jaką wodę warto pić?Najchętniej wybieramy wodę źródlaną,której nazwa kojarzy się z
nieskażoną przyrodą,najlepiej polskich gór(ale to,że Żywiec Zdrój
należy do Danone,a Nałęczowianka do Nestlé,nikogo nie obchodzi).Z
tych powodów Kropla Beskidu-wymyślona i wprowadzona przed rokiem do
sklepów przez Coca-Colę-od razu stała się jedną z najlepiej
sprzedających się wód w Polsce.Dziś ma 9 proc.rynku(wartościowo)po
Żywcu Zdroju(25 proc.) i Nałęczowiance(11 proc.).
Źródlaną pijemy za często
Czy to dobrze,że pijemy tak dużo wody źródlanej?
-Niedobrze,gdy jest to tylko woda
źródlana.Woda tak jak pożywienie powinna dostarczać cennych składników
odżywczych.Powinniśmy wycisnąć z niej,co się da-wapń,magnez,potas.Badania amerykańskie dowiodły,że kobiety,które piją dużo wody bogatej
w minerały(czyli wodę mineralną),nie mają problemów z utrzymaniem
prawidłowego poziomu tych pierwiastków w organizmie.Woda źródlana
dostarcza ich w niewielkim stopniu.Jeśli kupimy butelkę wody źródlanej i
ją wypijemy,w organizmie nie zostanie nic z pożytecznych składników
mineralnych.Z butelki wody mineralnej z dużą zawartością minerałów
pozostanie ich odpowiednia ilość.Wody źródlane to wody o śladowej
ilości składników mineralnych,a im mniej w wodzie minerałów,tym
wartość zdrowotna mniejsza.Ba,woda pozbawiona składników mineralnych
jest dla zdrowia wręcz szkodliwa.Widzieliście kiedyś rury,którymi
płynie woda z demineralizowana?Są zeżarte od środka.Bo ta woda jest tak
chłonna,że zabiera ze sobą wszystko,co się da.Udowodniono,że po
wypiciu pięciu litrów wody destylowanej człowiek umiera,bo ona
rozrzedza elektrolity,wypłukuje wszystkie potrzebne składniki
mineralne.Przed oczami przepływają Nam strugi wypitej na
próżno wody,której strumień wpada w rwącą rzekę wody butelkowanej
wypijanej przez większość Polaków.A z roku na rok pijemy jej coraz
więcej.
Wody coraz więcej
W PRL-u wodę(wyłącznie gazowaną)sprzedawano w musztardówkach z
saturatorów albo w szklanych butelkach z naklejką"Woda sodowa".Lata 90.przyniosły rewolucję-w sklepach pojawiła się woda w
plastikowych butelkach,także niegazowana.Od tamtego czasu sprzedaż
wody butelkowanej w Polsce stale rośnie.W tej chwili wydajemy już na
nią 1,5 mld zł i będziemy wydawać-jak prognozują specjaliści-nawet o
8 proc.rocznie więcej.O ile jeszcze kilkanaście lat temu przeciętny
Kowalski wypijał rocznie 15 litrów takiej wody,o tyle w 2006 roku
już prawie 50.Przez ostatnie 12 miesięcy sprzedaż wzrosła prawie o 20
proc.,choć do Europy nadal Nam daleko-statystyczny Francuz pije ok.120 litrów wody rocznie,Czech ponad 70,a europejscy liderzy-Włosi-ok.160 litrów.Dlaczego jednak,mimo,że pijemy coraz
więcej wody,tak mało o niej wiemy?Dlaczego,zamiast pić wodę
wartościową,sięgamy po tę mniej przydatną dla zdrowia?-Wiedza na
temat wody butelkowanej jest u Nas niedostateczna-tłumaczy Elżbieta
Siliwanowicz z Federacji Konsumentów.-Mamy bardzo słabą orientację nie
tylko w nazewnictwie,ale i klasyfikacji.Woda źródlana dobrze się Nam
kojarzy-z czystością i naturą,dlatego tak chętnie ją kupujemy.A że
nie widzimy różnicy między źródlaną a mineralną?Bo dla Nas woda to woda-każda butelkowana jest mineralna.
Nie każda woda dla każdego
A przecież woda wodzie nierówna.Co jednemu służy,innemu może
zaszkodzić.Jeśli ktoś choruje na nadciśnienie,cukrzycę albo na serce,powinien wystrzegać się wody z dużą zawartością sodu(zatrzymuje wodę w
organizmie i podwyższa ciśnienie).Wody lecznicze nie nadają się do
beztroskiego popijania bez kontroli lekarza(zawarte w nich minerały
można przedawkować).A jaką wodę powinien pić ktoś zdrowy i średnio aktywny?-Najlepiej naturalną wodę mineralną
średniozmineralizowaną-mówi dr Kozłowska-Wojciechowska.Taka woda ma
już sporo minerałów i niezbyt dużo sodu.Warto sprawdzić też zawartość
wapnia-to pierwiastek,którego ciągle brakuje w organizmach Polaków,a
można go uzupełnić wraz z wodą.Gazowaną czy
niegazowaną?To raczej kwestia gustu niż zdrowia-tłumaczy dr Kozłowska-Wojciechowska.Jedynie przy dolegliwościach
gastrycznych woda gazowana może powodować dyskomfort.Wodę z bąbelkami
warto za to pić po wysiłku,bo m.in.nasila wytwarzanie moczu,z którym
wydalane są toksyny.Nie powinniśmy podawać jej dzieciom,gdyż piją dość
łapczywie,a duża ilość zebranego w żołądku gazu jest dla nich
szkodliwa.
Magnez-król życia
-Zwracałbym też uwagę na zawartość magnezu-dodaje Tadeusz
Wojtaszek.Dlaczego?Bo magnez to król życia,bodaj najcenniejszy dla
zdrowia pierwiastek,a ciągle Nam go brakuje.W każdej sekundzie w
każdej z komórek Naszego ciała zachodzi 600 reakcji chemicznych.Magnez
bierze udział w 300 z nich.Wody z Beskidu Sądeckiego,zwłaszcza z
rejonu Muszyny i Piwnicznej,z Doliny Kłodzkiej oraz z Kujaw zawierają w
jednym litrze 100-200 mg magnezu.W ulotce reklamowej renomowanej
francuskiej wody mineralnej,która w jednym litrze ma tylko 6 mg
magnezu,10,4 mg wapnia i w sumie 110 mg wszystkich składników
mineralnych,można przeczytać,że jest zalecana dla sportowców oraz
innych osób"przed,podczas i po wysiłku fizycznym".Tylko po co ją pić i to za duże pieniądze,kiedy zwykła deszczówka ma czasem nawet do 60
mg składników mineralnych w jednym litrze!
Czy Nałęczowianka jest mineralna?
Sprawdzamy na butelkach mineralizację wód.Rzeczywiście są takie,które
zawierają niecałe 200 miligramów składników mineralnych w litrze i
takie,które mają przeszło 2 tys.To i tak nic,bo woda lecznicza Zuber
zawiera 23 tys.mg składników mineralnych w litrze!Specjaliści zgodni są co do tego,że oddziaływanie wody na organizm
zależy od stężenia soli rozpuszczonych w wodzie-co najmniej 1000 mg/l-lub określonego stężenia przynajmniej jednego z cennych dla zdrowia
składników,np.magnezu(od 50 mg w litrze),wapnia(powyżej 150 mg),wodorowęglanów(powyżej 600 w litrze).Sprawdzamy Nałęczowiankę(naturalna woda mineralna średniozmineralizowana)-ma 709
mg składników mineralnych w litrze,w tym 23 mg magnezu,114 mg wapnia,488 mg wodorowęglanów.Chyba trochę mało.Tylko dlaczego na etykiecie
widnieje napis"mineralna".-W klasyfikacji wód butelkowanych panuje
bałagan.Nie wszystkie wody zaklasyfikowane jako mineralne mają te cenne
składniki w ilościach oddziałujących na Nasze zdrowie-tłumaczy
Tadeusz Wojtaszek.-Podział wód na niskozmineralizowane(poniżej 500 mg
składników mineralnych/l),średniozmineraliowane(500-1500 mg/l) i
wysokozmineralizowane(powyżej 1500 mg/l)może być mylący,bo nie
charakteryzuje oddziaływania wody na organizm człowieka.Inne ma
znaczenie w 1 litrze 50 mg magnezu,a inne 1000 mg wodorowęglanów,chociaż wielkości te mogą zaważyć na zakwalifikowaniu pierwszej wody do
wody niskozmineralizowanej,a w drugim przypadku-do
wysokozmineralizowanej.W Polsce wytwarza się kilkaset wód
butelkowanych,z czego tylko ok.30 prawdziwych wód mineralnych-dodaje
Tadeusz Wojtaszek.
Czy Żywiec nadaje się dla matek?
Na dobrze eksponowanej półce pyszni się lider sprzedaży wśród
wód butelkowanych w Polsce-Żywiec Zdrój."Krystaliczna górska woda
źródlana"-czytamy na etykiecie."Suma składników mineralnych 174,4 mg w
litrze".Czyli bardzo mało.Na butelce napis:"Produkt polecany przez
Instytut Matki i Dziecka w żywieniu niemowląt",co znaczy tylko tyle,że
woda Żywiec Zdrój świetnie nadaje się do rozcieńczania soczków i
gotowania zupek dla niemowląt do szóstego miesiąca życia,bo maluchy z
niedojrzałymi nerkami i delikatnym żołądkiem źle tolerują wodę bogatą w
minerały.Tego wyjaśnienia już na butelce nie ma.Za to jest zdjęcie
młodej kobiety z malutkim dzieckiem na ręku,które natychmiast
przypomina Nam pobyty na oddziale położniczym.Wszyscy,nie doczytawszy i nie zrozumiawszy
najwyraźniej napisu na etykiecie,uznaliśmy,że skoro poleca ją IMiD,to
najlepsza woda dla ciężarnych i karmiących.Tym bardziej że przez lata
na butelce wody Żywiec widniało logo Instytutu.Tymczasem-jak pisał prof.Światosław Ziemlański,wieloletni szef Instytutu
Żywności i Żywienia:"Przeciętne dzienne zapotrzebowanie organizmu na
wapń wynosi od 800 do 1200 mg.Zwiększa się ono u kobiet w czasie ciąży i
karmienia oraz u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu.Głównym źródłem
tego pierwiastka są produkty mleczne,ale i tak jego niedobór w
przeciętnej diecie w Polsce dochodzi do 1/3 dziennego zapotrzebowania.Dlatego ważnym składnikiem pożywienia dostarczającym wapń dla organizmu
mogą być wody mineralne mające w jednym litrze co najmniej 150 mg tego
składnika mineralnego".A Żywiec zawiera zaledwie 27,73 mg wapnia w
litrze!O to,jaką wodę powinny pić młode matki.-Zdecydowanie wodę mineralną,a
nie źródlaną.Mineralną średniozmineralizowaną lub
wysokozmineralizowaną,czyli bogatą w minerały,w tym magnez i wapń,bo
macierzyństwo to czas ogromnego zapotrzebowania na te składniki.Woda
źródlana zawiera ich zdecydowanie za mało,a ponadto nie musi mieć ich
stale w tych samych ilościach-tłumaczy dr Kozłowska-Wojciechowska.W sprawie kobiety z dzieckiem na butelce.-Rzeczywiście,ta informacja może być myląca.
Czy Kropla Beskidu jest godna polecenia?
Na butelce Kropli Beskidu(naturalna woda źródlana,zawartość
minerałów 369 mg w litrze)czytam i oczom nie wierzę:
"Jedyna woda
polecana przez Państwowy Zakład Higieny".
I jeszcze na stronie
internetowej:
"Kropla Beskidu to pierwsza w Polsce woda rekomendowana
przez Państwowy Zakład Higieny-instytucję uznawaną przez polskich
konsumentów za najbardziej wiarygodną i w najwyższym stopniu
gwarantującą jakość produktu.Rekomendacja ta wynika z wysokiej oceny
wody w źródle w Tyliczu,spełnienia dodatkowych wymagań PZH oraz
cyklicznie przeprowadzanych audytów wydobycia i butelkowania Kropli
Beskidu".Świetnie.Tylko jak instytucja państwowa,która
zajmuje się oceną jakości wód butelkowanych,może polecać jedną z nich?To właściwie tak,jakby np.Urząd Regulacji Telekomunikacji polecał
jedną z sieci telefonii komórkowych.Nie jest tajemnicą,że duże firmy
zrobią wszystko,by dobrze sprzedać swój produkt.Ciekawe,co skłoniło
Państwowy Zakład Higieny do wydania rekomendacji akurat wodzie
produkowanej przez Coca-Colę?
Formy ochrony przyrody
Formami ochrony przyrody w Polsce są:
- parki narodowe,
- rezerwaty przyrody,
- parki krajobrazowe,
- obszary chronionego krajobrazu,
- obszary Natura 2000,
- pomniki przyrody,
- stanowisko dokumentacyjne,
- użytki ekologiczne,
- zespoły przyrodniczo-krajobrazowe,
- ochrona gatunkowa roślin,
- zwierząt i grzybów.
PARKI NARODOWE
- Park narodowy to obszar powołany celem ochrony występującej tam przyrody ożywionej(rzadziej np.cech krajobrazu,także kulturowego),na którym prawnie ograniczona jest możliwość prowadzenia działalności gospodarczej,osiedlania się itd.
Według polskiej Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku jest to:
"Obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi,naukowymi,społecznymi,kulturowymi i edukacyjnymi,o powierzchni nie mniejszej niż 1000
ha,na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe"
W ramach parku narodowego wyróżnia się zwykle 3 strefy:
- strefę ochrony ścisłej,
- strefę ochrony częściowej
- i otulinę parku narodowego.
REZERWATY PRZYRODY
Rezerwat przyrody w brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 r.:
"obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym,ekosystemy,ostoje i siedliska przyrodnicze,a także siedliska roślin,siedliska
zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej,wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi,naukowymi,kulturowymi
lub walorami krajobrazowymi".
Przedmiotem ochrony może być całość przyrody na terenie rezerwatu lub szczególne
jej składniki:
- fauna,
- flora,
- twory przyrody nieożywionej
Cały rezerwat albo jego części mogą podlegać ochronie ścisłej,ochronie
czynnej lub ochronie krajobrazowej.Ochrona ścisła polega na nieingerencji w
naturalne procesy,ochrona czynna dopuszcza wykonywanie zabiegów ochronnych(np.usunięcie drzew zacieniających stanowisko cennego gatunku rośliny),a ochrona
krajobrazowa polega na prowadzeniu gospodarki rolnej,leśnej lub rybackiej w
sposób uwzględniający potrzeby przedmiotu ochrony.
PARKI KRAJOBRAZOWE
W brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004-go roku:
"Park krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości
przyrodnicze,historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe,w celu
zachowania,popularyzacji tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju."
W parku krajobrazowym można kontynuować działalność gospodarczą z pewnymi
ograniczeniami,np.nie przewiduje się wznoszenia nowych obiektów budowlanych(z
wyjątkiem potrzebnych miejscowej ludności).Park taki ma służyć rekreacji
krajoznawczej,to znaczy turystyce niepobytowej,wypoczynkowi,a także edukacji.
OBSZARY CHRONIONEGO KRAJOBRAZU
Obszar chronionego krajobrazu jest formą ochrony przyrody.Obszary
takie zajmują rozleglejsze tereny niż parki krajobrazowe i obejmują pełne
jednostki środowiska naturalnego takie jak doliny rzeczne,kompleksy leśne,ciągi wzgórz,pola wydmowe,torfowiska.Obszary chronionego krajobrazu są przeznaczone głównie na rekreację,a
działalność gospodarcza podlega tylko niewielkim ograniczeniom(zakaz wznoszenia
obiektów szkodliwych dla środowiska i niszczenia środowiska naturalnego).
NATURA 2000
Natura 2000–program utworzenia w krajach Unii Europejskiej wspólnego
systemu(sieci)obszarów objętych ochroną przyrody.Podstawą dla tego programu
jest Dyrektywa Ptasia,Dyrektywa Siedliskowa(Habitatowa)oraz szereg innych
rozporządzeń i dokumentów wykonawczych.Celem programu jest zachowanie
określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków,które uważa się za
cenne i zagrożone w skali całej Europy i wymienia w załącznikach Dyrektyw.W
ramach programu wyznaczone zostają tzn.Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków(Special
Protection Areas-SPA)oraz Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk(Special Areas
of Conservation-SAC),na których obowiązują specjalne regulacje prawne.
POMNIKI PRZYRODY
Pomnik przyrody-pojedyncze krzewy,drzewa i grupy drzew odznaczające
się sędziwym wiekiem,wielkością,niezwykłymi kształtami lub innymi cechami,a
także zabytkowe aleje drzew.Natomiast do pomników przyrody nieożywionej należą:największe głazy narzutowe,tzw.erratyki oraz interesujące formy powierzchni
ziemi np.-źródła,wodospady,jary,skałki,wywierzyska,przełomy rzeczne,jaskinie,odkrywki itp.
W brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku:
Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody ożywionej i nieożywionej lub
ich skupienia o szczególnej wartości przyrodniczej,naukowej,kulturowej,historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami,wyróżniającymi je wśród innych tworów,okazałych rozmiarów drzewa,krzewy
gatunków rodzimych lub obcych,źródła,wodospady,wywierzyska,skałki,jary,głazy narzutowe oraz jaskinie.
STANOWISKA DOKUMENTACYJNE
W brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku:
"Stanowiskami dokumentacyjnymi są niewyodrębniające się na powierzchni lub
możliwe do wyodrębnienia,ważne pod względem naukowym i dydaktycznym,miejsca
występowania formacji geologicznych,nagromadzeń skamieniałości lub tworów
mineralnych,jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty
eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych."
UŻYTKI EKOLOGICZNE
W brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku:
"Użytkami ekologicznymi są zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów,mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej-naturalne
zbiorniki wodne,śródpolne i śródleśne oczka wodne,kępy drzew i krzewów,bagna,torfowiska,wydmy,płaty nieużytkowanej roślinności,starorzecza,wychodnie
skalne,skarpy,kamieńce,siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub
chronionych gatunków roślin,zwierząt i grzybów,ich ostoje oraz miejsca
rozmnażania lub miejsca sezonowego przebywania."
Istotnym powodem tworzenia użytków ekologicznych jest potrzeba objęcia ochroną
niewielkich powierzchniowo obiektów,ale cennych pod względem przyrodniczym.Nie mogły one być objęte ochroną rezerwatową ze względu na niewielką
powierzchnię i zazwyczaj mniejszą rangę ich walorów przyrodniczych.
ZESPOŁY PRZYRODNICZO-KRAJOBRAZOWE
W brzmieniu Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku:
"Zespołami przyrodniczo-krajobrazowymi są fragmenty krajobrazu naturalnego i
kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe i
estetyczne."
GATUNKOWA OCHRONA ZWIERZĄT
Gatunkowa ochrona zwierząt-jedna z form ochrony przyrody przyjęta w
Ustawie o ochronie przyrody.
W stosunku do dziko występujących zwierząt objętych
ochroną gatunkową wprowadzone są następujące zakazy:
- zabijania,
- okaleczania,
- chwytania,
- transportu,
- pozyskiwania,
- przetrzymywania,
- posiadania żywych zwierząt,
- posiadania zwierząt martwych lub ich części,
- niszczenie siedlisk i ostoi,
- wybieranie,
- posiadanie oraz przechowywanie jaj i inne.
GATUNKOWA OCHRONA ROŚLIN
Ochrona gatunkowa roślin to prawny sposób zabezpieczenia rzadko
występujących gatunków dziko rosnących roślin zagrożonych wyginięciem.Gatunków
chronionych nie wolno niszczyć,zrywać,zbierać,niszczyć ich siedlisk,sprzedawać,nabywać,przewozić przez granicę państwa itp.Dla gatunków ściśle
chronionych na odstępstwo od takiego zakazu może wyjątkowo wyrazić zgodę
Minister Środowiska,dla gatunków częściowo chronionych-wojewoda.
GATUNKOWA OCHRONA GRZYBÓW
Ochrona gatunkowa grzybów-analogicznie do ochrony gatunkowej roślin
i zwierząt-to prawny sposób zabezpieczenia rzadko występujących gatunków dziko
rosnących grzybów zagrożonych wyginięciem.Obecnie obejmuje to również porosty,ponieważ zgodnie z aktualną systematyką są one zaliczane do grzybów.Chronionych grzybów nie wolno zbierać ani niszczyć w inny sposób,niszczyć ich
siedlisk,wpływać w jakikolwiek sposób na ich rozwój,sprzedawać,nabywać,wymieniać,darowywać,przetrzymywać,preparować czy też przewozić przez granicę
państwa.
31 maj 2012
Antylopa bongo
Nazwa polska:Antylopa bongo
Nazwa łacińska:Tragelaphus eurycerus isaaci
Systematyka:
Rząd:parzystokopytne(Artiodactyla),
Rodzina:krętorogie(Bovidae)
Występowanie:Występuje w wilgotnych lasach Afryki Zachodniej i Środkowej od Sierra Leone do zachodniej Kenii.
Jest
to duża antylopa,osiągająca do 220 cm długości oraz do 130 cm
wysokości w kłębie.Dorosły osobnik może ważyć nawet 250 kg.Rogi
występują u obu płci,u samic mniejsze,u samców osiągają długość 50-70
cm,rzadko do 1 m.Antylopa ta ma ciemną grzywę.Grzbiet przecina 10-15
białych pasów(często występują one w różnej liczbie po obu bokach).Duże,sterczące uszy pokrywa kilka jasnych łat.Dożywa 19 lat.Antylopa
bongo prowadzi głównie nocny tryb życia.Niezbyt często tworzy większe
stada,najczęściej 1-2 osobniki,rzadziej do 9 samic z młodymi.
Rozmnażanie:Antylopa bongo osiąga dojrzałość płciową ok. 20-tego miesiąca życia.Ciąża trwa zwykle 9 miesięcy.W jednym miocie przychodzi na świat 1-2
młodych.Samica karmi młode ok.6 miesięcy.
Odżywianie:Żeruje na zalesionych terenach.Żywi się wszelkimi roślinami,głównie liśćmi,pędami krzewów,trawą.
Ciekawostki:
- Gatunek zagrożony wyginięciem,objęty jest III załącznikiem Konwencji Waszyngtońskiej oraz programem EEP.
- W amerykańskich ogrodach zoologicznych żyje około 400 antylop bongo,czterokrotnie więcej niż na wolności w Afryce.
- Często spotyka się w literaturze podobną nazwę łacińską:Tragelaphus euryceros.Jest to starsza,prawidłowa nazwa.
- Łacińska nazwa Tragelaphus eurycerus pochodzi z języka greckiego,gdzie"tragos"oznacza"kozę","elaphos"oznacza"jelenia","eurys"oznacza"szerokie"a"keras"oznacza"rogi."
Agawa Królowej Wiktorii
Nazwa polska:Agawa Królowej Wiktorii
Nazwa łacińska:Agave victoriae-reginae
Systematyka:
Rząd:amarylkowce(Amaryllidales),
Rodzina:agawowate(Agavaceae)
Występowanie:Pochodzi z Meksyku.
Agawa
Królowej Wiktorii jest określana jak najpiękniejsza spośród agaw.Jest
to niewielka roślina.Jej liście są trójgraniaste,mają ciemno-zieloną
barwę.Ich obrzeża stanowią wąskie paski w kolorze białym lub żółtym.Liście ułożone na kształt rozety.Agawa Królowej Wiktorii-podobnie jak
inne agawy-zakwita tylko raz.Tuż po zakwitnięciu rozpoczyna się
proces obumierania rośliny.Kwiat agawy Królowej Wiktorii wyrasta na
długiej,mocnej łodydze.Agawa Królowej Wiktorii to bardzo rzadki gatunek.Jest to agawa,która rośnie bardzo wolno.
Inne
gatunki:
- agawa amerykańska(Agave americana),
- agawa sizalowa(Agave sisalana),
- agawa kantalowa(Agave cantala),
- agawa henekwen(agawa henequen)(Agave fourcroydes),
- agawa ciemnozielona(Agave atrovirens).
Biedronka siedmiokropka
Nazwa polska:Biedronka siedmiokropka
Nazwa łacińska:Coccinella septempunctata
Systematyka:
Rząd:chrząszcze(Coleoptera),
Rodzina:biedronkowate(Coccinellidae)
Występowanie:Europa,Azja,Afryka(część północna)
Biedronka
siedmiokropka ma wypukłe ciało w kształcie owalu.Głowę ma czarną z
dwoma białymi plamkami.Pokrywy skrzydeł są barwy czerwonej.Na każdej
pokrywie skrzydłowej znajdują się 3 kropki.Pod tarczką znajduje się
siódma kropka-na każdej pokrywie skrzydłowej jest jej połowa.Odnóża
biedronki siedmiokropki są czarne.Jest to niewielki chrząszcz-jego
ciało ma długość ok.5-8 mm.Biedronka siedmiokropka to bardzo popularny owad.Występuje w całej Polsce,we wszystkich typach siedlisk.Biedronki
siedmiokropki składają jaja na liściach roślin.Następnie,po kilku
dniach,wylęgają się larwy.Larwy biedronki początkowo mają barwę czarną
lub ciemno-brązową.Później na ich odwłokach zaczynają się pojawiać
plamki.Mogą one mieć kolor pomarańczowy,biały lub czarny.Larwy
przeobrażają się w poczwarki po ok.14-20 dniach,a po następnych 7
dniach są już osobnikami dorosłymi.Biedronka siedmiokropka-zarówno w formie larwalnej,jak i dorosłej-to owad drapieżny.Żywi się
m.in.mszycami,czerwami,tarcznikami.
Inne gatunki
biedronkowatych to m.in.:
- biedronka dwukropka(Adalia bipunctata),
- oczatka(Anatis ocellata),
- biedronka dziesięciokropka(Adalia decempunctata),
- gielas dziesięcioplamek(Calvia decemguttata),
- gielas czternastoplamek(biedronka czternastoplamka)(Calvia quatuordecimguttata),
- Rodolia cardinalis,
- arlekin(biedronka azjatycka)(Harmonia axyridis).
Ciekawostki:
- Żółto-czerwona ciecz wydzielana przez stawy odnóży biedronki działa odstraszająco na wiele zwierząt.Gdy biedronka ją wydziela,daje znać otoczeniu,że czuje się zagrożona.
- W Polsce żyje ok.80 gatunków biedronek.
Delfin butelkonosy(butlonos)
Nazwa polska:Delfin butelkonosy(Butlonos)
Nazwa łacińska:Tursiops truncatus
Systematyka:
Rząd:walenie(Cetacea),
Rodzina:delfiny oceaniczne(Delphinidae)
Występowanie:Ciepłe wody oceaniczne i morskie
Jeden
z największych delfinów osiąga długość ciała od 180 do 400 cm.Samce
najczęściej większe od samic.Nowo narodzony delfin ma około 80 do 120 cm
długości.Delfin ten jest łatwy do rozpoznania po wydłużonej głowie na
kształt dziobu,butelki.Na twarzy rysuje się charakterystyczny"uśmiech".Delfin ten ma duży mózg i wykazuję bardzo rozwiniętą
inteligencję.Na wolności delfiny żywią się kałamarnicami,krewetkami,rybami.Poruszają się w małych grupach.Porozumiewają się za
pomocą gwizdów.Gwizdy służą też do echolokacji.Nie tworzą
trwałych związków.Samiec i samica dobierają się tylko na czas godów.Częste są walki między samcami o samicę.Akt płciowy,nazywany też
parzeniem,trwa krótko.Okres ciąży trwa około 12 miesięcy.Samica rodzi
pod wodą.Sam poród może trwać nawet godzinę.
Ciekawostki:
- Od 1949 roku organizuje się w oceanariach pokazy delfinów.
- Mimo zawsze"uśmiechniętego pyska"-wzbudzającego sympatie wielu ludzi,delfiny butelkonose mogą być agresywne.Samce często toczą walki między sobą,czego śladem są blizny na ciele.
- Do rodziny delfinów oceanicznych należy wiele innych ciekawych gatunków.Są to m.in.butlonos Tursiops truncatus,orka Orcinus orca,risso Grampus griseus,pilot Globicephala macrorhynchus,tonin Cephalorhynchus heavisidii i wiele delfinów(delfin zwyczajny Delphinus delphis,delfin ciemny,Lagenorhynchus obscurus,delfin garbaty Sousa chinensis).
Błazenek okoniowy
Nazwa polska:Błazenek okoniowy(amfiprion,ryba ukwiałowa,rybaklown)
Nazwa łacińska:Amphiprion ocellaris
Systematyka:
Rząd:okooniokształtne(Perciformes),
Rodzina:garbikowate(Pomacentridae)
Występowanie:Ocean Indyjski od wybrzeży Azji płd.-wsch.po Wybrzeża Australii.
Jasnopomarańczowe
ciało z trzema białymi pasami,z których środkowy ma trójkątny kształt.Te białe pasy mają delikatne czarne obrzeżenie;podobne ale szersze
obrzeżenie na płetwach.Maksymalna długość ok.9-11 cm(samiec jest
mniejszy od samicy).Amfipriony są znane z tego,że żyją w
symbiozie z ukwiałami.Ukwiały,które są groźne dla praktycznie
wszystkich innych ryb(jego czułki zaopatrzone są w parzydełka,które
przy dotknięciu wypuszczają setki mikroskopijnych harpuników z jadem
porażającym ofiarę),nie czynią krzywdy błazenkom.Rybki te bezkarnie
pływają wśród czułków ukwiała a nawet wpływają(w razie dużego
zagrożenia)do jego jamy chłonąco-trawiącej.Do końca na pewno nie
wiadomo,dlaczego tak się dzieje,ale najpopularniejsza teoria mówi,że
ciało błazenka jest pokryte specjalnym śluzem,który naśladuje składem
wydzielinę ukwiała(każdy ukwiał wytwarza specyficzną dla siebie
substancję,którą pokryte są jego czułki-po to,aby nie atakowały się
nawzajem).Ryba nie od razu jest odporna na ataki ukwiała,najpierw musi
wytworzyć śluz identyczny ze śluzem danego osobnika.Nie jest też odporna na porażenie przez inny ukwiał nawet z tego samego gatunku,więc
całe swe życie spędza z jednym gospodarzem,rzadko oddalając się od
niego na odległość metra.Jeśli rozdzieli się rybę i ukwiał,to po
jakimś czasie błazenek przestaje być odporny na jad i musi od początku
nabyć tę zdolność.
Współżycie błazenka z ukwiałem przynosi
korzyści obu stronom:
rybka jest broniona przed drapieżnikami i korzysta
z resztek pokarmowych w jamie chłonąco-trawiącej ukwiału.Ten zaś
otrzymuje od rybek ochronę przed jedynymi rybami,które zjadają ukwiały(są to ryby ustnikowate(Chaetodontidae),również korzysta z resztek
pokarmowych amfiprionów,a nawet z jego odchodów,które zawierają dużo
substancji biogennych(czyli minerałów niezbędnych do życia) i są
potrzebne glonom,które żyją symbiotycznie w ciele ukwiała.Prócz tego
rybka utrzymuje czystość wśród czułków oraz,przez swój ruch,zapewnia
dopływ świeżej,natlenionej wody.
Błazenki żyją pojedynczo,parami albo w grupach.
W przypadku życia w grupie wspomnieć należy o
wewnętrznej hierarchii takiej zbiorowości:
na czele stoi samica,wszystkie inne ryby to samce.Samce mogą zmienić płeć i dzieje się tak w
przypadku,gdy np.zginie samica(wtedy samiec,który do tej pory był
partnerem samicy,sam staje się samicą a inny samiec staje się jego
partnerem).
Tarło ma miejsce co 27 dni(jest związane z pełnią
księżyca).Para pływa wokół siebie,ryby oczyszczają dno przy podstawie
ukwiała,gdzie samica składa do 10000(25000)ziaren ikry,którą
opiekuje się samiec(wachluje ją płetwami napędzając natlenioną wodę,usuwa śmieci i martwe ziarna ikry).By znaleźć dobre miejsce na złożenie
ikry,ryby mogą nawet nieco przesunąć ukwiał.Narybek lęgnie się po
tygodniu.Błazenki odżywiają się głównie planktonem a także resztkami posiłków ukwiała.Czasem też obgryzają martwe czułki ukwiała.
Ciekawostki:
- Bardzo podobny gatunek błazenka Amphiprion percula,różni się ilością promieni w płetwie grzbietowej.Różnica ta jest bardzo trudna do wychwycenia.
Aligatory i kajmany
Nazwa polska:Aligatory i kajmany
Nazwa łacińska:Alligatoridae
Systematyka:
Rząd:krokodyle(Crocodilia),
Rodzina:aligatorowate(Alligatoridae)
Występowanie:Gorąca strefa obu Ameryk,Chiny
Pysk
niezbyt długi.Lekko zwężony, w kształcie litery U.Zęby szczęki górnej
wystają na zewnątrz,zęby żuchwy chowają się w szczelinach zębów górnej
szczęki.Charakterystyczną cechą są też wystające nozdrza oraz wzgórki
oczne.
Rodzina dzieli się na 4 rodzaje i 8 gatunków:
- Aligator amerykański,aligator missisipijski(Alligator mississippiensis)-duży gad,osiąga 5-6 m długości.Ogon może stanowić 1/2 całej długości aligatora.Żywi się głównie rybami,gadami i płazami,często poluje też na ptaki i ssaki.Może być agresywny wobec większych gatunków,nawet ludzi.Samica buduje na brzegu gniazdo lęgowe z mułu i roślin.Znosi 20-65 białych jaj.Po 9-10 tygodniach wylęgają się młode.Długość życia 35-50 lat.
- Aligator chiński(Alligator sinensis)-jedyny azjatycki aligator.Jest bardzo podobny do amerykańskiego krewniaka.Jest mniejszy,osiąga 2 m długości ciała.Ma większą głowę.Odżywia się małymi wodnymi organizmami:skorupiakami,małżami,ślimakami,często też rybami.Gatunek występuje tylko w dolnym biegu rzeki Jangcy.Gatunek zagrożony wyginięciem,na wolności prawie całkowicie wytępiony.
Kajmany mają dobrze rozwinięte płytki kostne.Wszystkie kajmany objęte są międzynarodową ochroną.
- Kajman krokodylowy,inaczej nazywany kajmanem okularowym(Caiman crocodillus).Na głowie posiada charakterystyczny grzebień,który biegnie między oczami,łącząc górne powieki.Gatunek ten jest dość odporny na słoną wodę,co pozwala mu na zasiedlanie nowych terenów.
- Kajman Cuviera,zwany też kajmanem karzełkowatym (Paleosuchus palpebrosus)jest najmniejszym krokodylem.Samce osiągają do 150 cm długości.Cechą charakterystyczną tego kajmana są kostne płytki wzmacniające powieki.
Inne
gatunki kajmanów:
- kajman Schneidera(Paleosuchus trigonatus),
- kajman szerokopyski(Caiman latirostris),
- Caiman yacare,
- kajman czarny(Melanosuchus niger)
Ciekawostki:
- Nazwa kajman pochodzi od hiszpańskiego słowa kaimán.
- Nazwa aligator pochodzi od hiszpańskiego słowa el agarto.
Drzewołaz szafirowy
Nazwa polska:Drzewołaz szafirowy
Nazwa łacińska:Dendrobates azureus
Systematyka:
Rząd:płazy bezogonowe(Anura),
Rodzina:drzewołazy(Dendrobatidae)
Występowanie:Występuje tylko w Surinamie(Południowa Ameryka)
Drzewołaz
szafirowy jest małą żabą ważącą około 3 gramów i osiągającą rozmiar 3
do 4,5 cm.Delikatna jaskrawa skóra odstrasza potencjalne drapieżniki,informując,że żaba jest bardzo toksyczna.Skóra pokryta jest miriadami
gruczołów wytwarzających neurotoksyny,powodujące paraliż,a nawet
śmierć drapieżnika.Kończyny są koloru lazurowo-niebieskiego,reszta
ciała koloru szafirowego.Ciało pokryte jest też nieregularnym wzorem
mniejszych i większych ciemnych plam.Wzór ten jest unikalny dla każdego
osobnika.Tylne kończyny czteropalczaste.Samica podobna do samca i
tylko nieznacznie większa od niego.Żyje w wilgotnych lasach
Ameryki Południowej.Preferuje ciepłe i raczej ciemne środowisko,blisko
wody.Większość swojego życia spędza na ziemi,ale może wspinać się na
drzewa nawet o wysokości 5 m.
Okres godowy podczas pory
deszczowej w lutym i marcu.Samiec wabi samice rechotaniem.Kilka samic
agresywnie walczy między sobą o względy samca.Zwycięska samica
rozpoczyna rytuał zalotów.Skrzek nie jest składany do wody,ale w
wilgotne,zacienione miejsca.Samiec broni miejsca złożenia jajek.Po
15-16 dniach ze złożonego skrzeku wykluwają się młode kijanki.Niezapłodnione jaja służą jako pokarm dla kijanek.Samiec przenosi każdą
kijankę do najbliższego zbiornika wodnego.Często kijanki umieszczane
są każda w innym zbiorniku,ponieważ mogłyby polować same na siebie(kanibalizm).Średnia długość życia w środowisku naturalnym to
około 4-5 lat,w niewoli 8-10 lat.Drzewołaz szafirowy pędzi dzienny
tryb życia.Nigdy nie oddala się daleko od źródła wody.Jego dieta
składa się z mrówek,chrząszczy,much,pająków,termitów,larw i
gąsienic,a w niewoli z świerszczy i muszek owocowych.Mieszanina
trujących związków zawarta w skórze drzewołaza pochodzi z pożywienia tej
żaby.Duże stężenie tych toksycznych związków odkryto w ciałach
południowoamerykańskich mrówek,które są podstawą jego diety.Ciało tej
żaby zawiera średnio około 200 mikrogramów trucizny,a już 2 mikrogramy
mogą okazać się śmiertelne dla człowieka.W niewoli drzewołaz nie jest
toksyczny.
Ara żółtoskrzydła
Nazwa polska:Ara żółtoskrzydła
Nazwa łacińska:Ara macao
Systematyka:
Rodzina:papugi(Psittacidae)
Występowanie:Północna część Ameryki Południowej(południowo-wschodnia część Peru,Brazylia-prowincje Santa Cruz,Mato Grosso) i Ameryka Środkowa.Lasy
tropikalne do wysokości 900 m n.p.m.
Długość ciała:80-90 cm,z czego ok.1/3-1/2 przypada na ogon.
Waga:ok.1 kg.Upierzenie pstre z przewagą koloru szkarłatnego.Na skrzydłach żółte
pole.Dziób biało-czarny.Oczy jasnożółte.Okolice oczu i policzki
pozbawione piór.Nogi ciemne.
Dymorfizm płciowy(czyli różnice
pomiędzy samcem a samicą) niewielkie:samiec może mieć dłuższy ogon i
nieco większy dziób.
Ary dobierają się w pary na całe życie.Gniazda
zakładane są w dziuplach.Białe jaja, w ilości 2-4 sztuk są wysiadywane
głównie przez samicę,trwa to 24-25 dni.Pisklęta są karmione
przetrawioną treścią żołądka.Młode zostają przy rodzicach przez rok lub
dwa lata.Przez ten czas nowe lęgi nie mają miejsca.
Pożywienie:różne owoce i orzechy.Ary posiadają mocny dziób,którym mogą rozbijać
twarde skorupy orzechów,z którymi nie poradzą sobie inne ptaki.Czasem
uzupełnia dietę o nektar i kwiaty.Znane są z tego,że zjadają
niedojrzałe owoce(by uprzedzić innych amatorów tego pożywienia) i
połykają glinę,by zneutralizować zawarte w takich owocach substancje
chemiczne.Ary żerują w koronach drzew.
Naturalni wrogowie tych
papug to węże,małpy(które stanowią zagrożenie głównie dla piskląt)oraz ptaki drapieżne i wielkie koty jak np.jaguar.
Ciekawostki:
- Do rodzaju Ara należy ok.14 gatunków.
Hiena cętkowana
Nazwa polska:Hiena cętkowana(Hiena plamista)
Nazwa łacińska:Crocuta crocuta
Systematyka:
Rząd: drapieżne(Carnivora),
Rodzina:hienowate(Hyaenidae)
Występowanie:Afryka(cała część środkowa i północna)
Wyglądem
nieco przypomina psa.Sylwetkę ma mocną i umięśnioną.Jej głowa oraz
oczy są duże.Natomiast uszy-stosunkowo niewielkie.Szczęki hieny są
bardzo silne,podobnie jak mięśnie karku.Łapy i pysk są koloru
ciemno-brązowego lub czarnego.Sierść jest krótka i szorstka.Ogon hieny
jest długi,raczej w ciemnej barwie(czarnej,ciemno-brązowej).Hiena
cętkowana ma sierść w kolorze żółtym,brązowawym,rudawym,pokrytą
ciemno-brązowymi lub czarnymi plamkami o nieregularnym kształcie.
Długość
ciała:ok.100-170 cm;
długość ogona:ok.25-35 cm;
wysokość w kłębie:ok.70-92 cm;
masa ciała:ok.40-85 kg;
długość życia:ok.20-25 lat.
Rozmnażanie:Ciąża u hien cętkowanych trwa zazwyczaj 110 dni.Następnie samica
wydaje na świat 1-2 młode.Opiekuje się nimi ok.6 miesięcy.
Odżywianie:Hiena jest padlinożercą.Należy jednak zauważyć,że nie jest to jedyne
jej pożywienie,bowiem zwierzę to potrafi polować.Żywi się więc także
drobnymi kręgowcami(np.króliki,myszy,szczury,ptaki),zdarza się,że
jej łupem padają ssaki o dużych rozmiarach,jak np.antylopy,zebry,bawoły.
Inne gatunki to:hiena pręgowana(Hyaena hyaena),hiena brunatna(Hyaena brunnea).
Ciekawostki:
- Hiena cętkowana to największy gatunek z rodziny hienowatych
- Hiena to drapieżnik o najsilniejszym zgryzie
- Hieny żyją w bardzo licznych stadach(ok.80 osobników),podzielonych na mniejsze grupki
24 kwi 2012
Czy pogodę da się przewidzieć?
Na przestrzeni wieków naukowcy nauczyli się
rozpoznawać różne wzorce pogodowe,które są bardzo użyteczne w prognozowaniu
pogody.Stacje meteorologiczne na całym świecie mogą sprawdzać ten wzorzec z
dnia na dzień.W dzisiejszych czasach możemy obserwować zbliżające się fronty
lub burze,dzięki zdjęciom satelitarnym dającym możliwość całkowitego wglądu w
powiększające się wzorce pogodowe.
Z czego zbudowane są chmury?
Chmury znajdujące się najwyżej składają się z
kryształków lodu,przez co sprawiają wrażenie wiotkich i pierzastych.Większość
chmur zbudowana jest z kropelek wody.Wyróżnia się np.chmury
warstwowe-„stratusy”,oraz chmury kłębiaste,zwane”cumulusami”.Chmury zazwyczaj
są koloru białego,ale gdy są gęste przybierają ciemną,szarą barwę.
Co nadaje niebu barw?
Przez większość czasu niebo jest koloru
błękitnego.Dzieje się tak dlatego,że różne barwy białego światła słonecznego
zostają rozproszone przez gazy,znajdujące się w atmosferze,a błękitna część
odbija się na Ziemi.Przy ładnej pogodzie,kiedy powietrze jest
nieruchome,zachodzące słońce wydaje się być czerwone.Jest to spowodowane
odbijaniem się promieni słonecznych od cząsteczek pyłu,wiszących w
powietrzu.Czerwone niebo o świcie spowodowane jest odbijaniem się światła
słonecznego od kropelek wody i informuje nas,że tego dnia będzie padać.
Jak powstają rzeki?
Woda wyparowuje z powierzchni oceanów i przemieszcza
się w głąb lądu,gdzie zagęszcza się w postaci chmur i spada na ziemię jako
deszcz.Woda deszczowa wsiąka w ziemie i powraca do źródeł.Strumienie płynące od
źródeł łączą się ze sobą,tworząc w rezultacie rzeki,które kończą swój bieg w
morzach i oceanach.Największe rzeki na świecie znajdują się w strefach
tropikalnych,gdzie opady deszczu są regularne i obfite.
Jak powstają wodospady?
W
górnym biegu rzeki niszczą swoje dna.Kiedy rzeka uderza w twardą
skałę,przepływa ponad nią,niszcząc znajdujące się poniżej i powyżej miękkie
skały.Gdy woda opada z krawędzi skały,powstaje wodospad.Ostatecznie i twarda
skała ulega zniszczeniu i wodospad nie ma już stromego spadku.Wówczas rzeka
zaczyna opadać wokół skały,formując kaskadę.
Lasy
Las to obszar o dużym natężeniu rosnących drzew.Lasy
znajdują się regionach,które posiadają sprzyjające warunki do wzrostu drzew
oraz znajdujących się na wysokościach gdzie ten wzrost jest jeszcze
możliwy.Lasy dzielimy na rodzaje w zależności od rejonu klimatycznego,w którym
się znajdują.Istnieją trzy główne rodzaje lasów:tropikalne,ze strefy
umiarkowanej oraz rejonów północnych.Wśród tych rodzajów lasów możemy
wyszczególnić jeszcze wiele ich typów.
- Mauna Kea na Hawajach to najwyższa góra.Jej wysokość liczy się od dna morskiego.
- Pustynia Atakama położona jest wzdłuż wybrzeża Chile nad Pacyfikiem.
- Wodospad Khone to najwyższy wodospad.Rozciąga się on na obszarze 10,7 km na rzece Mekong pomiędzy Laosem a Kambodżą
- Morze Kaspijskie to największe na świecie słone jezioro o powierzchni ponad 229000 km2.
Fakty o fotosyntezie
Proces fotosyntezy odbywa się głównie w
chloroplastach.Energia słoneczna zamieniana jest w energię chemiczną przez
chlorofil.Istnieją dwa rodzaje reakcji-zależna od światła słonecznego i niezależna
od światła słonecznego.
Wpływ na fotosyntezę mają:
Wpływ na fotosyntezę mają:
- Temperatura
- Natężenie światła
- Długość fali świetlnej i poziom dwutlenku węgla
Energia wiatru
Wiatr powstaje w wyniku nierównomiernego ogrzewania
Ziemi przez Słońce.Energia kinetyczna wiatru może być wykorzystywana do
poruszania turbin wiatrowych.Siła wiatru jest odnawialna i jest jednym z
nielicznych źródeł energii przyczyniających się do niszczenia gazów
powstających w wyniku efektu cieplarnianego,gdyż usuwa ona energię bezpośrednio
z atmosfery bez produkcji dodatkowej ilości gazów efektu cieplarnianego takich
jak dwutlenek węgla czy metan.
Energia wodna
Ponieważ woda jest prawie tysiąc razy cięższa od
powietrza,nawet mały strumyk z płynącą wodą potrafi wyzwolić wielkie ilości
energii,w skład której wchodzą dwa rodzaje energii-energia kinetyczna oraz energia
potencjalna.Woda jest głównym źródłem mocy hydroelektrycznej,która jest
produkowana(generowana)przez spadającą lub płynącą szybko wodę.
Zanieczyszczenie hałasem(hałas)
To zakłócenie w środowisku spowodowane przez zbędne
dźwięki wyprodukowane przez człowieka.Środki transportu,samoloty,motory,itd.są
największym źródłem zanieczyszczenia hałasem.Pozostałe źródła to
fabryki,systemy muzyczne z nagłośnieniem,itp.Ten rodzaj zanieczyszczenia ma
negatywny wpływ zarówno na zdrowie jak i zachowanie.
Zanieczyszczenie powietrza
Powietrze to bezmierne zasoby wykorzystywane przez
organizmy żywe.Ma ono zdolność samo regeneracji.Zanieczyszczenie powietrza na
całym świecie jest główną przyczyną zgonów oraz chorób układu
oddechowego.Największym źródłem emisji zanieczyszczenia są środki
ruchome,głównie samochody.Dostępną,aktualnie najszybszą metodą poprawy jakości
powietrza jest szersze zastosowanie paliwa etanowego oraz większe
wykorzystywanie łączonej technologii w pojazdach.
Cykl wodny
Ruch wody przez różne stadia nazywany został cyklem
wodnym lub używając języka technicznego,cyklem hydrologicznym.Jest to
nieustająca cyrkulacja wody w obszarze hydrosfery ziemskiej i jest ona
stymulowana promieniowaniem słonecznym.Na początku cyklu woda w stanie
zamrożenia czyli lód topi się i zmienia się w wodę.Następnie paruje,a więc
staje się gazem aby wreszcie spaść na ziemię jako deszcz.
Ekosystem gleby
Gleba jest ekosystemem
składającym się z roślin i zwierząt.Jedne i drugie mają w różnym stopniu wpływ
na skład i strukturę gleby.Korzenie roślin czerpią energię do wzrostu z cukrów
w procesie fotosyntezy.Zwierzęta,ich odchody i gleba stanowią jakby
współdziałającą ze sobą drużynę w procesie recyklingu,co w efekcie prowadzi do
użyźnienia gleby.
Subskrybuj:
Posty (Atom)